‘Ja hallootjes, wat leuk jullie te zien, jullie komen vast voor mij’, jubelt een jonge stem vanuit de tafel bij de open keuken. Een blij hoofd met vrolijke krullen straalt ons tegemoet. Ze lijkt niet ouder dan 65 jaar. Hoe komt iemand die zo jeugdig en stralend over de gang stapt nou toch in dit verzorgingshuis vraag ik me af.
Ik zal het tijdens ons fietsritje begrijpen.
‘Gaat u zo mee?’ vraag ik voorzichtig bij het zien van haar bloten voeten in de plastic slippers.
‘Jazeker, ik heb het echt nooit koud, dit gaat prima,’ zegt ze stellig. ‘Ik draag nooit sokken of schoenen’. Oké, mompel ik. Ik ken haar niet en weet niet waarom ze hier is opgenomen. Het piepjonge meisje dat gastvrouw is zegt er ook niets over dus lopen we al kletsend naar de riksja. Een winterjasje heeft mevrouw gelukkig wel aan. Ik ook, mijn dikste. Buitengekomen duik ik meteen in mijn kraag en vraag Jos smekend of ik in de zak mag.
‘En doe mevrouw er ook maar een, grinnik ik terwijl ik mijn benen in de fantastische voetenzak steek en de rest ervan over mijn middel trek. ‘Oh zo heerlijk’, knor ik genoeglijk. Mevrouw besluit er ook voor te gaan.
Onderweg naar de binnenstad van Gouda vertelt mevrouw honderduit. Ach ja, mijn man, zo’n lieverd, hij is een paar weken geleden overleden en toen zeiden mijn kinderen, mam wat moet je in dat grote huis, laat je toch verwennen en dat doe ik hoor, het is hier fan-tas-tisch! Er is van alles te doen en nu weer dit fietsen, zo geweldig. Ik heb veel gewandeld in mijn leven en nu nog hoor, ik loop zo graag. Het Pieterpad was ook zo leuk om te doen. Ja, weet je, mijn man is pas overleden en nu zeiden de kinderen, mam wat moet je in dat grote huis, laat je toch verwennen…
Langzaam rijden we langs het stadhuis, de oude geveltjes, de winkeltjes en praten we over het Pieterpad. Mevrouw vertelt en ik hum. Ik moet nog even een boodschap bij de Hema doen en terwijl ik snel een worst voor de erwtensoep haal koopt mevrouw een paar plantjes bij de bloemenzaak er tegenover. Voordat we weer in de Riksja stappen kan ik het niet laten om, huiverend, een foto te maken van haar blote voeten. Het is 8 graden.
